Kobieta i Mężczyzna współcześnie.

W jaki sposób zmieniły się role kobiece i męskie?

Jeszcze kilkanaście lat temu, chłopcy i dziewczęta wychowywani byli w całkowicie odmienny sposób. Chłopców uczono zachowań samodzielnych, mocnych i stanowczych a dziewczęta uczono posłuszeństwa i zaradności. Chłopcy, mieli wyrosnąć na silnych mężczyzn aby stać się żywicielami rodziny, osiągać prestiż zawodowy i społeczny. A w odwrotnej sytuacji były przyszłe kobiety, które miały tą drogę Panom utorować, i napewno nie przeszkadzać w ich ważnych sprawach.

Mężczyzna pragnie szacunku dla swojej męskości, kobieta pragnie, by jej kobiecość była doceniona niezależnie od tego, jak pośrednie lub subtelne byłyby te oznaki szacunku i doceniania. 

Ursula K. Le Guin, Lewa ręka ciemności

W książce Piotra Wielkiego: Jego życie i świat, kobieta w siedemnastowiecznej Rosji, traktowana była jak bezsilne głupie dziecko, niemające intelektu, nie mające odpowiedzialności moralnej, z silną potrzebą rozwiązłości seksualnej – dlatego należało jej pilnować. W szlacheckich, zamożnych, bogatszych rodzinach, chłopcy i dziewczęta nie mogli bawić się razem. W okresie dojrzewania absolutnie każdy kontakt pomiędzy nimi był zabroniony, nawet ten najbardziej niewinny. W okresie adolescencji dziewczęta trzymane były pod kluczem, gdzie uczono je haftowania!, modlitwy, posłuszeństw, po to aby utrzymać ich czystość jak najdłużej.

Tak brzmiała stara piosenka:

Za trzydziestoma drzwiami zamkniętymi na klucz, by wiatr nie rozwiał im włosów, słońce nie spaliło im policzków i by nie uwiedli ich młodzi mężczyźni.

Oczekujemy od szkolnictwa, że nie będzie uczyło dziewcząt myślenia, lecz wiary. Słabość kobiecych mózgów, niestałość ich pomysłów, miejsce przeznaczone im w społeczeństwie, ich potrzeba nieskończonej rezygnacji – to wszystko może im zapewnić jedynie religia. Należy uczyć je pisania, arytmetyki i podstaw j. francuskiego, jednak należy dołożyć wszelkich starań, by nie miały styczności z łaciną. Współzawodnictwo powinno być zabronione: nie chcemy wzniecać w nich uczuć, ani pozwalać na odrobinę próżności, która jest jednym z najbardziej żywotnych instynktów, charakterystycznych dla tej płci.

Napoleon gdy otworzył szkołę dla dziewcząt, ustalił w niej jasne i sztywne reguły.

Czy przyjaźnie jednopłciowe mają wpływ na rozwój psychiczny dziewczynek i chłopców?

Większość badań mówi o dowolności wyboru osoby która ma tą samą płeć. Chłopcy najczęściej wybierają chłopców i razem się bawią lub uprawiają sport gdzie mogą w jakiś sposób rywalizować. Dziewczynki natomiast wolą przebywać w towarzystwie jednej lub kilku przyjaciółek.

U adolescentów rozwija się potrzeba poszerzania kręgów towarzyskich jednocześnie zwiększa się podatność na wpływ przyjaciół. Zmieniają się zainteresowania, które skupiają się na muzyce, modzie, czy włosach – co jednoczeskie jest formą wyodrębniania się własnej osobowości, poszukiwania swojej tożsamości. Płeć przeciwna jest coraz bardziej intrygująca i pociągająca, natomiast bezpieczeństwa szuka się w obrębie własnej płci.

Dorosłe kobiety dopierają sobie przyjaciółki a mężczyźni przyjaciół darząc ich ogromnym zaufaniem. Różnicą jest stopień otwartości w relacjach, mężczyźni rzadziej niż kobiety dzielą się osobistymi problemami z przyjacielem.

Ile jest podobieństw między kobietą a mężczyzną?

Pomimo, że rozwój psychiczny obojga płci zaczyna się w różnych punktach, to w dorosłości jest już podobny. Można przytoczyć tutaj potrzebę mężczyzn którą jest tendencja do koncentrowania się na osiągnięciu osobistego sukcesu, a dopiero później idzie za tym miłość, czy też uczucie i wzajemne wsparcie. A kobiety dążą do samorealizacji w związkach z innymi ludźmi: mężami, rodziną, przyjaciółmi. Dzisiaj coraz częściej ważna jest dla Kobiet, potrzeba samookreślenia, jak i potrzeba niezależności i własnej odrębności. I to powoduje, wyznaczanie sobie innych celi.

Odchodząc od stereotypów, upodabniający się rozwój psychiczny przynosi więcej korzyści obojgu płciom.